Mike heeft het supercrossen altijd tot een van zijn kwaliteiten beschouwd. Zijn feeling en timing komen hem in deze tak heel goed van pas, wat hem de afgelopen jaren dan ook de nodige successen opleverde. Toch had hij deze tak van sport vorig jaar naast zich neer gelegd. Het is nog maar een paar dagen geleden dat ik Mike belde om een update te maken, met betrekking tot het nieuwe seizoen. Het tekenen bij Ecomaxx voor zeker twee jaar maakte mij en wellicht anderen toch nieuwsgierig. Uiteraard kwam Goes ter sprake en toen ik merkte dat de deur op een kier stond haakte ik in. Mijn zoon en ik hadden als eens hardop over een dergelijk idee gebrainstormd, maar dat bleef altijd bij een wilde droom. Van het een kwam het ander en op dit moment is alles geregeld en de bewuste kogel door de kerk. Mike rijdt voor ‘ons’, maar zeker niet alleen dankzij ons. Het plan was het uit de massa te halen, zodat ook mensen die misschien niet eens zoveel met de cross ophadden, de gunfactor wat makkelijker konden laten spreken. Dat crossen mooi is had ik ze uiteraard al vele malen laten weten. Op die manier hebben we de kosten kunnen dekken en heeft Mike alleen maar de zorg op het podium te eindigen. Niet eens perse voor ons, maar zeker voor zichzelf. Het is een behoorlijke lijst, maar dat krijg je vanzelf als je de belangen breed spreidt.


Wij danken met veel respect de ‘Vrienden van Mike’:


Ecomaxx Racing Fuels. Voor het ter beschikking stellen van Motor, Bus, Monteur en uiteraard de benodigde brandstof. www.ecomaxx.nl

Eurohek, Putte. (Ferdie en Ellen Dingemans) Als voorbeeldige schoonouders staan ze Mike en Indya belangenloos bij met camper, catering, mentale steun, sleutelend vermogen en vooral heel veel liefde. Ik dank ze zelf nog even voor het welkome ontvangst inclusief een heerlijke warme maaltijd. Met hun bedrijf Eurohek timmeren ze al vele jaren aan de weg door het produceren en plaatsen van vele diverse modellen hekwerken en poorten. www.eurohek.nl

Seed en Growshop de Heksenketel, Sluis. (Philip en Fien de Wulf) Als die hard fans van ‘de Kogel’ en tevens crossfanatiekelingen zijn ze altijd bereid de juiste mensen een steun in de rug te geven. Met hun smartshop dienen ze eveneens het welzijn van de mensheid. www.deheksenketel.com

BEWIN, Putte. (Marc van Wijk) Crossgekke endurorijdende vriend van de familie alsook steun en toeverlaat van Mike. Behoort zeker tot de harde kern van de hechte groep supporters. Met Bewin verzorgt Mark op maat gemaakte interieurs voor diverse modellen bestelwagens die hij alleen levert aan de groothandels en dealers. www.bewin.nl

South Trading, Ossendrecht. (Marco Jansen) Trekt sinds jaar en dag op met Ferdie en Mike waarvan ook Marco’s zoon Nick profiteert door de nodige tips en tricks over te nemen. SouthTrading houdt zich voornamelijk bezig met de inkoop en verkoop van gebruikte vrachtwagens, welke veelal middels export verdwijnen naar diverse landen over de hele wereld. www.southtrading.nl

Goossens Warmte- en koeltechniek, Putte. (Remco Goossens) Ook Remco is al jaren een vriend van de familie. Als oud crosser en hedendaags endurospecialist moest Remco natuurlijk wel meedoen, want Mike is sinds kort een van zijn werknemers. Een van de weinige werkgevers die het crossen van het personeel toejuichen. Goosens Warmtetecniek levert en verzorgt vrijwel alle werkzaamheden aan CV en Airco. werken in zijn ruime regio. www.goossenswarmtetechniek.nl

Players Casino’s, Oudenbosch – Breda. (Marijn Bennaars) Marijn is als oud inter en voormalig eigenaar van de permanente indoor crossbaan in Roosendaal erg nauw verbonden met de motorcross. Zelf is hij niet meer actief. Zijn zoon Manny, die hem inmiddels in lengte overstijgt, heeft de smaak van het crossen ook goed te pakken en gaat in het aankomende seizoen zijn geluk beproeven in de DMX zuid. Marijn houdt zich op een succesvolle manier bezig met het runnen van zijn twee prachtige Casino’s. www.playerscasino.nl

Brabant AG Industrie, Klundert/Moerdjk. (Hendrik Vermeulen) Hendrik is cross. Hij crosste zelf en ook zijn twee zoons Brian en Danny zijn met grote regelmaat op de circuits te vinden. Op alle mogelijke manieren is hij betrokken bij het reilen en zeilen van MC Rilland. Een van de goudaders die ervoor zorgen dat het prachtige circuit maximaal benut kan worden. Zijn bedrijf vervoert, repareert, verkoopt en verhuurt zowat alles wat met industrie te maken heeft. Ook keuringen van diverse machines behoren tot de werkzaamheden. Hendrik Vermeulen. Technisch vernuft in een nuchter lichaam. www.brabantagindustrie.nl

M.Hopmans Stukadoors, Halsteren. (Marco Hopmans) Marco is een oudgediende, die langzaam maar zeker zijn verslaving weer aan het uitbreiden is. Vroeger wekelijks te vinden op de omlopen van de toenmalige BLB, maar nu, vele jaren later via het endurogeweld toch weer de stap naar de cross gemaakt. Uiterst gemotiveerd klokt hij zijn rondjes. Het circuit van MC Rilland is waar het ooit begon en zeer waarschijnlijk ook wel weer een keer zal eindigen. Het stukadoorsvak kreeg hij door zijn vader Piet met de paplepel ingegoten en verdient er nu met zijn eigen onderneming een goede boterham mee. 0164-688000 – 06-21814573

Verbeek Group, Antwerpen – Amsterdam. (Herbert Verbeek) Herbert is liefhebber pursang. Niet perse van de cross, maar zeker wel alles dat voortgaat op benzine. Het liefst geen diesel. Door de loop der jaren heeft hij alles wel eens bereden, door zijn absolute passie voor snelheid. Herbert is eigenaar van het Belgische ´Verbeek Group´. Als specialist in renovaties worden gevels gereinigd en geimpregneerd, maar ook betonrenovatie en schilderwerken behoren tot het brede aanbod. www.verbeekgroup.be

Van Rumund Montage, Bergen op Zoom. (Tommy van Rumund) Tommy zei meteen ja. Niet alleen door zijn vriendelijke inborst, maar zeker ook omdat hij nog maar onlangs besloot zijn eigen boontjes te gaan doppen. Na voor diverse werkgevers allerhande montagewerk te hebben verricht, stort hij zich tegenwoordig voornamelijk op renovatie en nieuwbouw van keukens en badkamers. Door een tevreden klantenbestand heeft hij het druk, maar laat desondanks zijn pleziertjes niet schieten, zoals de Supercross in Goes er een van is. 06-38681915

Van Nispen Lasservice, Bergen op Zoom. (Peter van Nispen) Peter is eigenlijk voornamelijk door zijn buurman (ikzeidegek) aangestoken met het crossvirus.Bij het horen en zien van onze motoren kwam zijn onvervulde jongensdroom weer tot leven. Na een kort startseizoen ruimde hij toch zijn Suzuki op vanwege een welkome gezinsuitbreiding, maar als de tijd rijp is zal er zeker weer een tweetakt in zijn garage prijken. Als lasser voor een baas heeft hij onlangs besloten er op eigen kracht wat naast te gaan doen. Door de diverse behaalde certificaten is hij inmiddels tot veel in staat. vannispenlassservice@ziggo.nl

MC Dartshop, Steenbergen. (Maikel en Esther) Ze hebben beiden niet zoveel met de cross, maar zeker wel met de herkenbare passie voor sport. Dit stel stampte samen, helemaal uit het niets een dartshop uit de grond die nog sneller groeit dan de pijlen vliegen. Met inmiddels drie vestigingen en een kanjer van een webshop zijn ze inmiddels uitgegroeid tot een van de meest toonaangevende dartshops in Nederland en Belgie. Ik heb er diep respect voor en wat je geeft krijg je blijkbaar ook wel eens terug. Zonder nadenken sloten ze eensgezind aan bij ons ‘project’. www.mcdartshop.nl

Bouwbedrijf Tielen, Bergen op Zoom. (Mark Tielen) Mark is verslaafd. Naast crossen en endurorijden is hij praktisch iedere week ook met zijn zoontje Luciano op diverse crosscircuits te vinden. Hij werkt hard, maar geniet niet minder. Met zijn (soms te) goede hart staat hij altijd voor je klaar zonder wat terug te verwachten. Zijn (af)bouwbedrijf draagt zorg voor complete afbouw. Zowel de particuliere als de zakelijke markt valt onder zijn doelgroep. www.bouwbedrijftielen.nl

Mxuseum, Bergen op Zoom. (Peter Hoendervangers) Peter is al jaren een van Mike’s trouwste supporters. Peter was al een tijd gestopt met zijn actieve crosscarriere toen hij met zijn wegmotor een bocht miste. Met de gevolgen van een incomplete dwarslaesie gaat hij toch ongekend positief door het leven. Door zijn eigen toedoen kan hij alles weer, zij het met een lichte beperking. Als nooit tevoren geniet hij van het mooie van nu, maar zeker ook van de prachtige herinneringen uit zijn crossjaren. Met twee BLB kampioenschappen op zak kijkt hij terug naar de tijd van zijn leven. Met zijn MX Museum houdt hij in stand wat hem, op zijn huwelijk met Patricia na, het mooiste gaf in zijn leven tot nu toe. Kijk op Facebook: mxseum the netherlands ‘preserving motocross history’ en geniet!

WP Security en WP Construction Work, Nieuw Amsterdam. (Wally Pouwels) Als een officiele veteraan maakt hij nog steeds zijn meters, maar door zijn drukke zakelijke bestaan staat de actieve sport toch wel een beetje op de helling. Wat gevoeliger voor blessures doordat de jaren gaan tellen, richt hij zich nu voornamelijk op zijn twee bedrijven. Met de security tak richten hij en zijn team zich op evenementen en festivals. Uiteraard zijn de mannen ook regelmatig te vinden op diverse, voornaleijk grotere, crosswedstrijden. De ‘constructionkant’, richt zich op voornamelijk op het inleggen van bestratingen en de verhuur van trilplaten en veegmachines. Naast alle drukte zijn Wally en zijn Belinda grote aanhangers van ‘onze Kogel’. www.wpsecurity.nl

All in Events Solutions, Breda. (Maurice Bakx) Maurice heeft een voorliefde voor snelheid. Met een passie voor mooie auto’s, loopt hij ook makkelijk warm voor alles wat met motoren te maken heeft. Hij kent mijn warme gevoel voor de motorcross en waardeert ondernemen met nieuwe ideeen. Een zakelijk talent met een neus voor noviteiten. Met zijn bedrijf verzorgt hij verschillende attracties op jaarmarkten en kermissen. Daarnaast is er een in- en verkoop van auto’s ontstaan waarvan er ook een deel als verhuurwagen ingezet wordt. www.allin-events.nl

Koevoets en de Vries Attracties, Wernhout. Deze firma liet zich overtuigen door collega en vriend Maurice Bakx. Hier waren niet veel woorden voor nodig, want de wereld van de kermisattracties is graaot maar erg hecht. Als een grote familie reizen ze jaarlijk door binnen en buitenland om de steeds moeizamer wapperende kermisvlag hoog te houden. Het zijn harde tijden, maar door te zorgen dat ze volledig self supporting kunnen werken, zullen de kermissen nog wel even blijven. ‘Koop een kaartje dan gaan we nog een rondje’. 06-46755806

Als laatste maar zeker niet de minste danken we WLM Design voor de spontane en belangenloze medewerking aan ons project. De Ecomaxx shirts van Mike worden door WLM voorzien van de logo’s van de hierboven weergegeven ‘vrienden van Mike’. Mark van den Bungelaar moet bij een tuner zijn geweest, want ondanks de mega korte termijn van aanleveren wist hij het toch allemaal klaar te spelen. www.wlm-design.nl

De buizenframes voor de full color geprinte doeken werden, eveneens zonder kosten, ter beschikking gesteld door Jeratec Sign Systems van eigenaar Jacco van Houdt. Als zwager en vriend voor het leven, levert Jacco een groot assortiment reclame systemen aan reclamebedrijven door Nederland en Belgie. Respect en dank namens ons allen. www.jeratec.nl

Hij stopte. Toch niet. Weer wel en toen weer niet. Niemand neemt hem iets kwalijk. Het is een meer dan logische reactie van iemand die meerdere wervels in zijn rug aan gruzelementen sprong. Toch, hoe hevig de pijn ook is geweest, vervaagt zo’n trauma met het verstrijken van de tijd.  Mike weet het nu. Er is eigenlijk geen weg terug. Terug waarheen?  Een wereld zonder cross is haast ondenkbaar voor de doorgewinterde Kras. Er zijn toch wel momenten geweest dat het niet veel scheelde. Afgelopen seizoen nog. Door twee manches niet te finishen greep hij net naast de felbegeerde EMX300 titel. Van de vijftig punten die hij daar moest laten liggen kwam hij er op het eind vijf tekort. Dat is zuur. ‘Toen vroeg ik me af wat het allemaal nog voor zin had. Zo’n mooi seizoen door twee haperende KTM’s naar de knoppen’. Natuurlijk, een tweede plaats is zeker niet uit te vlakken, maar voor wie Mike een beetje kent is het wel duidelijk. Alleen de winst telt. ‘Als ik niet meer voor het podium mee kan doen stop ik er echt mee’. Het podium is nog steeds haalbaar voor de ervaren Puttenaar. Niet alleen buiten, maar ook binnen is hij nog steeds in staat een vuist te maken. Risico’s neemt hij niet meer. Op onze vraag of er een mogelijkheid zou zijn hem aan de start te krijgen tijdens de Van Doorn’s Supercross in Goes antwoordde hij ontwijkend. Ook na een voorstel van onze zijde bleef de vraag nog onbeantwoord. Later die dag, na zijn huiselijke overleg, hadden we nog een keer contact. ‘Ik ga vrijdag en zondag trainen. Sowieso. Als de baan me ligt en het gevoel is goed wil ik het graag doen’.  Vandaag waren we erbij en zijn gevoel was goed. Alles klopte en Mike gaf aan dat hij het vertrouwen heeft. ‘Als jij het hebt, hebben wij het ook’, antwoordde ik en de deal werd gesloten. Voor mijn zoon en mij was dit redelijk nieuw, maar het concept klopt en op wat voor manier en met welke medewerking een en ander tot stand is gekomen zal begin van de week online komen. Voor nu kunnen we in ieder geval mededelen dat Mike zijn Ecomaxx kanon de sporen gaat geven en dat was eigenlijk onze enige wens. Mike, bedankt voor het vertrouwen…

Tot Goes!

Olav en More Heijt

( Foto met dank aan More Heijt – www.mhmxpics.nl )

‘Hoe gaat het met je?’, vraag in oprecht geïnteresseerd. Hij reageert onverwacht vrolijk. Nadat ik hem afgelopen weekend in Rosmalen een dikke smakker zag maken en na het zien dat hij weggedragen werd, verwachtte ik een gebroken man, maar niets is minder waar.

De schrik van haar leven

‘Beetje hoofdpijn wel. Krassen en spierpijn, maar verder valt het gelukkig mee’. Doordat hij het bewustzijn verloor weet hij er niet veel meer van, maar de paniek was groot. Als je niet meer beweegt op eigen kracht kan er natuurlijk van alles aan de hand zijn. Ook zijn vriendin Daisy was ooggetuige en maakte de schrik van haar leven mee. ‘Je weet gewoon niet wat je moet denken. Op zo’n moment gaat er van alles door je heen. Vooral toch het ergste’, aldus de hevig geschrokken mooierd. Dat het serieus was bewijzen zijn rug, duim, schouders, nek en zo’n beetje alle spieren in zijn sterke lichaam. ‘Mijn nekbrace en kniebeschermers hebben me gered van een behoorlijk stukje revalideren, daar ben ik zeker van’. Hij lacht erbij, maar beseft terdege dat hij door het oog van de naald is gekropen. Ik weet niet of je dan geluk hebt gehad, maar heb mindere crashes slechter af zien lopen.

Zware zandbanen

Bram van den Hoek is een rasechte. Na de gebruikelijke PW met zijspan reed Bram een aantal jaren BMX op een meer dan redelijk niveau. ‘Ik heb wat NK’s meegedaan en andere internationale wedstrijden, tot ik op mijn zevende verjaardag een 60 cc Kawasaki kreeg van mijn pa. Een jongensdroom werd waarheid’. De meeste meters maakte hij in Bleiswijk en Gouda. Alhoewel hij daar heel graag reed, heeft dat ook bepaald hoe het verder zou gaan. Het zijn twee redelijk harde banen. De zware zandbanen en de benodigde tijd er te komen waren helaas spaarzaam, waardoor zijn specialisatie automatisch op harde banen en supercross kwam te liggen. Bram woont met Daisy , bijna helaas, in het prachtige Voorburg. Aangezien Bram over het algemeen de volle week aan het werk is zit er niet meer in dan de baantjes in de buurt af te raggen. Daar kwam hij pijnlijk achter toen hij na wat jaren DMX West in 2014 deel besloot te nemen aan de wedstrijden voor de MON Inters. Op de harde banen deed hij mee voor het podium, terwijl zijn naaste concurrenten in de zware zandbakken als het ware rondjes om hem heen draaiden. Dat frustreert, maar hij moest er vrede mee hebben. ‘Nu ben ik wel zover dat ik zo nu en dan een woensdag vrijaf neem, maar dat is eerder sporadisch als gebruikelijk.’

Op het randje

Bram stond in het verleden bekend als een wilde. Vaak was het buigen of barsten wat hem zo nu en dan in de lappenmand deed belanden. Als voorbeeld brak hij tot drie maal toe zijn sleutelbeen in het jaar 2015. ‘Dan ga je op een gegeven moment wel nadenken’, lacht de nu veel rustigere Bram. Daisy lacht mee en knikt. Ook voor haar heeft dat rust gebracht. ‘Niet dat het nu allemaal zo rustig gaat hoor, maar het verschil is goed te zien. Mijn nagels blijven de laatste tijd langer in ieder geval’. Bram heeft het afgelopen seizoen zijn krachten gemeten in het 500 cc ONK en gaat dat in het komende weer doen. Financieel is het vaak op het randje, maar dat is een item waar erg veel rijders mee kampen. Als je eenmaal een beetje gas gaat geven, slijt de boel ook 5x zo hard en dat kost geld. ‘Ik ben eigenlijk niet brutaal genoeg’, zegt hij bedenkelijk. ‘Ik vind het moeilijk geld te vragen aan vaak wildvreemden. Wie ben ik en waarom zou je mij helpen, denk ik dan.

Gunfactor

Toch heeft de Stichting, welke hij eind 2016 in het leven riep, al een klein beetje zorg uit handen genomen. ‘Er zijn altijd wel mensen die je wat gunnen gelukkig. Een mega omzet vergroting voor het bedrijf zit er natuurlijk niet in door een sticker van het logo op de motor te plakken en dat weten de gulle gevers maar al te goed. De gun factor wint het vaak van de cijfers en daar moeten veel rijders het tegenwoordig toch van hebben. ‘Dan heb je nog dat als je niet veelzijdig genoeg bent, qua circuits, er minder mensen zijn met interesse. Logisch’, vind de eerlijke en nuchtere Bram. Hij relativeert makkelijk. ‘Gelukkig heb ik mijn vader bij en naast en achter me staan. We sleutelen samen en iedere cross is hij erbij. Ik heb sowieso op alle gebied erg veel aan mijn ouders en zeker ook aan mijn vriendin te danken. Het zijn mensen die geloven in wat ik onderneem en dat geeft een fijn gevoel.’ De spraakzame en vrolijke Bram is ondanks de napijn helemaal klaar voor het nieuwe seizoen en kan eigenlijk niet wachten. De cross beheerst hem, maar gelukkig ook andersom…

Foto’s met dank aan: Eric Laurijssen (www.motocrossplanet.nl) , Selle MX Foto’s, Thomas Kragt en Danny Relouw.

Wat is er mooier dan het begrensde gegalm van een dikke 450 in een prachtige hal als deze. Iedere keer weer het kippenvel op mijn armen. Op een bepaalde manier maakt het me nerveus. Kriebels in mijn buik door het gemis. Verliefd. Ik deed het altijd zo graag. Ander niveau maar met zeker zo veel plezier.

‘ziekelijke concurrentie’

De baan ligt er knap in, zoals dat heet in vaktaal. Ook de zorgvuldig geselecteerde grond is er goed op bekomen na een weekje kalken. Het meeste vocht is verdwenen en het geheel geeft organisatorisch gezien een fijn gevoel van rust. Het duidelijk te voelen dat er hier wel vaker iets georganiseeerd wordt. In feite maakt het niet zo heel veel uit wat je gaat doen in zo’n immens grote hal. Het basisprincipe is natuurlijk vrijwel altijd hetzelfde en die ervaring straalt hier. De vakkennis en nodige details zijn te leren en dat willen ze in Rosmalen. Geweldig mooi om te zien dat de organisatie van Supercross Goes interesse en wellicht medewerking verleent en in vol ornaat aanwezig is. Er is geen ruimte voor ziekelijke concurrentie in dit soort evenementen. Elkaar helpen en bijstaan om de sport hoog te houden. Te overleven, want zover is het stiekem al wel. Tenslotte dromen we allemaal  hetzelfde.

Verslaving

Het indoorcrossen in Nederland wordt inmiddels erg serieus genomen. Rijders uit de meest uiteenlopende landen worden ´gehaald´ door dealers en teams uit ons eigen landje. Er wordt ongevraagd geinvesteerd in de toekomst van de vaderlandse cross en dat is prachtig. Het gaat altijd gepaard met redelijk wat geld, maar deze ongeneeslijke verslaving mag wat kosten, ook al wordt er niets bestreden. Ook al komen de rijders niet voor niets, het is op deze manier toch een lucratieve manier van adverteren. Team stickers, kleding en zelfs helmen. Op niets wordt bespaard. Er is ruimte te over, dus plaats genoeg om dit evenement te laten groeien naar een weekend met status. Zoals ook Goes ooit de fundering legde voor een machtig traditioneel evenment.

Volle overgave

Rosmalen is aan! Kees van den Boomen is al redelijk opgewarmd als de eerste heats van start gaan. Het maakt voor Kees niet uit welke klasse er aan de beurt is. Altijd alles met volle overgave en dat siert hem weer eens. Als ik hem aanspreek is hij onvervalst bescheiden. Het is zijn ding en kan dat als geen ander op deze manier. De kennis van de sport is één, maar de passie is niet in woorden uit te drukken. Die voel je door de hal. Het prijzengeld is zeker de moeite, maar niet wezenloos hoog. Toch blijken ze hoog genoeg er voor te strijden. Alles te geven. Sponsors en publiek geven Rosmalen een kans en zijn organisator Bas Verhoeven en crew erg dankbaar voor dit mooie, maar vooral belangrijke initiatief. Ze krijgen ons niet klein. De groep is te groot en te verslaafd om het uit te roeien. De toon is gezet en op deze manier komen we elk jaar weer beter de winter door.

Nu of nooit

Ik verbaas me telkens weer over de snelheden en sprongafstanden van de coureurs met soms een veel te groot hart in hun pezige lijf. Het is een selecte groep van coureurs met een perfect gevoel voor timing en precisie. Ze lezen de baan en schatten in. Waar geen ruimte is wordt het gemaakt. Soms op het randje maar altijd op een sportieve manier. Voetballers krijgen ook wel eens een kaart. De heats zijn kort maar uiterst hevig. Geen tijd om af te wachten. Nu of nooit. Ik hang over de balkonrand met mijn vuisten dichtgeknepen. Ik hang mee en dender volle bak de zandsectie in. Ik rem mee. Later dan ik zelf ooit durfde. Vanaf hier lukt me de scrub zelfs en ik hoor het publiek. Ik hoor mezelf juichen. De adrenaline giert door mijn lijf en ik besef maar weer eens dat ik verziekt ben. Niet zonder kan en nooit zou willen. Dit gaat het zijn tot mijn dood. Als ik niet meer kan, kom me dan alsjeblieft halen…

Foto’s met dank aan More Heijt, www.mhmxpics.nl