Niet te bevatten (Jos Dolphijn in memoriam)

“Leg de verpakking van wat je meeneemt maar op de balie Olav, dan komt dat de volgende keer wel goed. Ik ga ff een boterhammetje eten”, zei hij en liep weg.
Verstomd bleef ik alleen achter in de motorzaak. Nog nooit eerder had ik dit meegemaakt. Navraag leerde me dat dat “Jos” was. Vertrouwen in de mens. Ik haalde mijn handschoenen uit de verpakking en legde het plastic op de balie. Eerst wilde ik er het geld bijleggen, maar dat leek me ook weer niet verstandig. Toen ik later terugkwam om te betalen was zijn vrouw in de zaak en bedankte me vriendelijk.
Een van de weinige keren dat ik te maken heb gehad met Jos Dolphijn. Ik kende hem via vrienden die bij de BLB reden. Doordat ik daar zo nu en dan maar eens meereed kende ik daar maar weinig mensen, maar Jos was er beroemd. Ik hoorde veel over hem en eigenlijk alleen maar positieve dingen. Zijn hulpvaardigheid werd het meest geprezen. Stond met raad en daad altijd klaar, en voor iedereen.
Veel later, op een BK in Wuustwezel ben ik eens wezen kijken naar de prestaties van Kevin Strijbos. Bladerend in het programmaboekje en zoekend naar bekende namen kwam ik Jos weer tegen. Jos kwam aan de start op een, volgens mij gele, Yamaha met bijpassend geel tenue, geheel in stijl. Hij deed zijn rondjes en uiteraard kon je nog steeds zien dat hij een coureur van niveau was geweest. Mooie rustige stijl, berekend en bekeken. Hij zag zijn sporen en volgde die ook. Jos was Jos en deed altijd zijn ding, volgde zijn spoor.
Ook nu heeft Jos zijn ding gedaan en daar schrok ik wel even flink van. We waren geen maatjes, dat niet, maar zonder het ooit aan hem te melden was er altijd wel een soort van respect. Dat heb ik voor mensen die hun droom durven te volgen.
In mijn ogen geen opgever maar een man met verstand van zaken die met die kennis, samen met zijn vrouw Paula een prachtige motorzaak opbouwde en de crosswereld bijstond.
Ik ken verder geen details en dat is ook niet nodig. Jos heeft gedaan wat hij moest doen, hoe verschrikkelijk en niet te begrijpen dat ook mag zijn. Een bijzondere man heeft ons verlaten. Bijzonder vooral in de zin dat hij besefte dat we op de wereld zijn om elkaar te helpen.

Bedankt voor je hulp Jos, bedankt voor de mooie jaren.

Sterkte Paula en familie, veel sterkte!