Het waren de motoren die ik kreeg. De talloze brillen die ik kwijtraakte en de laarzen en broeken die ik kapotreed. De benzine die ze voor me tankten. Het waren de kilometers die ze voor me reden, naar de vele verschillende banen en ook naar de verschillende ziekenhuizen. Het waren de weekenden die ze opofferden. Alles vanuit de ongedwongen passie, vooral omdat ze het zelf [verder lezen]

Shana van der Vlist Ze is er al een tijdje klaar voor. Na haar blessure van eind vorig seizoen was het toch weer een hele weg terug. Dan begin je na de winter weer met een dubbele achterstand. Daar komt ook nog bij dat ze nog steeds studeert, wat vaak ten koste gaat van motortraining. ‘Die school moet eerst klaar, dan zien we wel verder’. [verder lezen]

Er wordt ons veel ontnomen als het om motorcross gaat. Alles wordt aan zeer strakke banden gelegd en verschillende instanties doen meer dan hun best zoveel mogelijk banen te laten sluiten. Wij doen alles wat we kunnen om zo ‘schoon’ mogelijk te kunnen crossen. We letten op het geluid, leggen netjes een milieu mat en ruimen bijna allemaal onze rommel op als we weer een [verder lezen]

Twee keer per jaar mag het in Oldebroek. Twee volle dagen motorcross. Stichting Circuit Oldebroek bestaat inmiddels 51 jaar en heeft in het verleden verschillende ONK’s mogen organiseren. Het is allemaal begonnen met wegrace. Het circuit was internationaal bekend en vele grote namen lieten hun rubber achter op het asfalt. In het race circuit lag het cross gedeelte. Na 10 jaar moest het ‘harde gedeelte’ [verder lezen]

In de nadagen van hun carrière stroopten ze als ‘verziekte veteranen’ de Nederlandse crossbanen af. Mari en Rini de Mol, vergezeld door Mari’s vrouw Ellie, dochter Mariëlle en Rini’s zoon Mark. In een treintje van cross naar cross, samen met de families Reijnders en Coldenhoff. Verliefd was ze er op Zoals het vaak gaat sleepten zij ook de hele familie mee. Een manier van leven [verder lezen]

Het is koud met een hele dikke K. Ondanks de gelezen verwachtingen ben ik toch naar Valkenswaard afgereisd zonder paraplu en muts. De ijzige wind striemt in onze gezichten, maar de passie voor de sport verwarmt ons van binnen. Blijven staan en vlaggen Bij het eerste merchandise tentje dat we tegenkomen koop ik twee mutsen. More kan het goed hebben, maar ik weet dat mijn [verder lezen]

Je hebt fans en fans. Sommigen genieten lekker rustig aan het lint. Anderen gaan los met bier en hamburgers. Ik heb fietsen gezien van het MX1 drinking team en kinderen met pomptoeters en spandoeken. Trouwe volgers met de alom bekende ‘Volkel Jonguh’ vlag, maar ook oude mannetjes met vergeelde petjes en jassen. Merchandise uit de tijd dat het allemaal nog zo mooi was. Toen ze [verder lezen]

De start is matig, maar er is ruimte en tijd. Hij neemt die tijd om lekker in zijn ritme komen.  Net op het moment dat zijn achterstand op vriend Tony me iets te groot lijkt gaat de turbo aan. In no-time rijdt hij 9 seconden aan flarden. Onbegrijpelijk. Hoe kun je na bijna een hele manche die knop ineens zo omzetten. Met nog twee ronden [verder lezen]

De eerste twijfel lag niet zo zeer bij mezelf, maar meer bij de vraag of het allemaal wel door zou gaan. De grond was natuurlijk keihard bevroren, wat de baan toch verraderlijk glad zou maken. Heel anders in ieder geval dan een normale harde baan. Een appje op zaterdagavond naar voorzitter Arie Crooijmans geeft uitsluitsel. De voetbal van mijn jongens is afgelast, maar dit feest [verder lezen]

Mensen met een goed en eerlijk hart worden steeds schaarser, althans dat idee heb ik wel eens. Bijna drie jaar geleden alweer werden er twee motoren gestolen uit onze garage. Een huislijk drama, waar helaas steeds meer mensen over mee weten te praten. Een berg hartverwarmende reacties kwamen onze kant op, maar één man viel me op. Ik had wel eens wat van hem gelezen [verder lezen]