Het is alweer meer dan een jaar geleden dat Stef Goetheer ongelukkig ten val kwam tijdens een training in het Zeeuwse Axel. Wat ik toen niet wist, maar later hoorde was dat hij een incomplete dwarslaesie had opgelopen met uitval van verschillende ledematen als meer dan vervelend gevolg. Vallen en zelf oprapen Incompleet, gelukkig. Het woord lijkt een bepaalde lading te dekken, maar toch is [verder lezen]

Wanneer ben je de beste? Een moeilijk verhaal want een einduitslag in het WK is altijd een cumulatief van een jaar lang avontuur. Een avontuur met banen die je liggen, maar zeker ook banen die je in eigen beheer lekker links zou laten liggen. Natuurlijk, iedereen moet er over, maar ook iedereen heeft weer een andere ondergrondvoorliefde . Dan heb je te maken met geluk, [verder lezen]

Mijn hart slaat hard en snel. Ik kruip achterin de bus en trek, zittend in mijn dikleren crossbroek op een oranje limonadekrat, mijn veel te zware leren laarzen aan. Gele voetbalkousen er overheen geslagen. Door de zenuwen heb ik geen kracht en probeer met een waterpomptang de sluitingen dicht te krijgen. Eenmaal aangekomen doet mijn vader de achterdeur open en bezweet stap ik uit. Ik [verder lezen]

Dubbelzinnig en voor mij heel vaak echt grappig. Woordspelingen, maar vooral een gezonde dosis zelfspot. Lars is gewoon Lars. Niets meer en niets minder. Dat voelt hij en straalt hij uit. Zijn ouders zijn van de bomen waaruit het prachtige gezin gesneden is. Goede harten, vol van passie. Voor de sporten van hun kinderen, maar zeker van het leven. Lars is niet alleen door zijn [verder lezen]

Mijn oude, maar zeker trouwe, caravan volgt ons gehoorzaam. Ook hij was al vaker in Lommel en heeft het er samen met ons altijd buitengewoon naar zijn zin. Het weer zit, als we de voorspellingen moeten geloven, ook dit keer weer lekker mee. ‘Het kan echt niet’ Als ik mijn maatje volgend de camping op wil rijden krijg ik te horen dat ik er niet [verder lezen]

Daar ligt hij dan. Zijn motor staat in tegenstelling tot normaal nog vies in de garage. Hij kan niets en mij boeit het stom genoeg even niet zoveel. De geschilderde crosslaars op zijn gipsen been verraadt zijn passie en geeft aan wat hij zo snel mogelijk weer wil gaan doen. Nu begrijp ik mijn ouders die zich lang geleden volgens eigen zeggen geen raad wisten [verder lezen]

A happy guy, that’s how I know him. Happy, but above all friendly.  Always, which profiles him as a nice personality. ‘It’s something that grows’. Helpful, just like my photographing son, because he himself was once helped by others and therefore knows better than anyone how it can affect someone. Everybody knows his name and he himself knows just about everything and everyone who has [verder lezen]

Een vrolijke kerel, zo ken ik hem. Vrolijk, maar vooral immer vriendelijk. Altijd wel eigenlijk, wat hem profileert als een fijne persoonlijkheid. ‘Het is iets dat groeit’ Behulpzaam naar mijn eveneens fotograferende zoon, juist omdat hij zelf ook ooit geholpen is door anderen en weet daarom als geen ander wat het met iemand kan doen. Iedereen kent zijn naam en hijzelf kent ook zowat alles [verder lezen]

De hele weg naar Axel kijken we met regelmaat naar het snel veranderende donkere wolkendek. Eigenlijk kan het al niet meer kapot. Mocht het nu nog gaan regenen zal het hooguit vervelend zijn, maar van aflasten zal geen sprake meer zijn. Als we de auto parkeren zijn de trainingen net aan de gang. Eenmaal op de dijk aangekomen besef ik weer wat een prachtig circuit [verder lezen]

Ze voelen mijn ogen, maar laten niets blijken. Ze weten heel goed van hoe mooi het kan zijn, zij als geen ander, talentvol  vermogen. Ze volgen de lijn, bedenkelijk kijkend. Een beeld van de kennis door verworven succes. Mooie momenten verzachten de pijn. Een nieuw ander leven. Vertakking van pad. Het was jaren het alles. Dag in en dag uit, de kan op zijn kop. [verder lezen]