MX Old Glory

We gaan niet meer zo hard als vroeger. We denken aan morgen en alles wat we thuis hebben opgebouwd. Inclusief kinderen. Ooit waren we kampioen of deden lekker mee. Nu genieten we van de momenten. Zon of regen, het maakt niet uit. We zijn weg, een hele volle dag. De telefoon gaat in het dashbordkastje tot de avond valt. Misschien nog even een fotootje posten op Facebook om het thuisfront te laten zien dat we het leuk hebben. Heel leuk. We blijven de crosskinderen van toen. Zolang de portemonnee en de gezondheid het toelaat zitten we op de cross. Niets is te vergelijken.Niet crossers begrijpen het niet. Begrijpelijk. Ik dank mijn vader nog steeds voor het meeslepen naar de cross. De ongevraagde infectie.

Geef het door, zegt het voort en verspreid…