De eerlijkste krant
(Door Olav Heijt)
Een zaal vol, voor mij onbekende, mensen met naam. Naar ik hoorde gekend en op handen gedragen door crossers uit Belgie en ook Nederland. Rijders en alles wat er omheen hangt. Twijfelend loop ik tussen twee rijen door naar een tafeltje achterin de zaal. Liever geen middelpunt. Nooit. Al snel wordt ik opgepikt door organisator Frank van Hoydonck. Samen met zijn broer Dirk is hij verantwoordelijk voor de wekelijkse uitgave van Motor Gazet.
Door een accreditatieaanvraag voor de jaarlijkse internationale cross in Wuustwezel raakten we in contact. Gecharmeerd van mijn ingezonden stuk van die bewuste wedstrijd gaf Frank aan wel wat vaker een stukje te willen plaatsen. Sindsdien is er bijna wekelijks een column van mijn hand te vinden op een van de eerste pagina’s. Verrast maar vooral vereerd door deze aandacht. Het besef dat je gepubliceerd wordt in één van de weinige printuitvoeringen die nog rest in de wereld van motorsportbladen. Ik knip ze uit en de laatste hang ik op aan mijn whiteboard. De rest netjes in een map. Ja, ik ben er trots op.
Mooie verhalen
‘Fijn dat je kon komen’, zegt Frank en geeft me een ferme hand. Ik krijg een plaats aan een van de twee lange tafels. Ze kennen elkaar allemaal. Ik ben de vreemde eend in dit gemengde gezelschap. Tijdens het eten luister ik links en rechts. Mooie verhalen en anekdotes passeren. Ik besef maar weer eens dat ik van geluk mag spreken dat mijn vader me indertijd van cross naar cross sleepte. Deze sport heeft me al zoveel mooie momenten bezorgd. Nog steeds. Tegenover me zit Leon van Gestel. Ik ken hem al een tijdje, maar dat is altijd erg oppervlakkig geweest. Wederzijdse waardering en gedeelde passie. We hebben het over verschillende dingen en mensen. Leon weet veel. Hij loopt natuurlijk al eventjes mee in de crosswereld, maar ook daarbuiten is hij erg goed op de hoogte van het wereldse wel en wee. Auto’s, politiek en maatschappelijke items worden aangesneden, waar Leon zicht op, maar zeker ook een duidelijke mening over heeft. Mooi.
Met glanzende ogen
Ik raak in gesprek met verslaggevers en fotografen van verschillende Belgische crossbonden. Allemaal tot op het bot verziekt en verslaafd. Echtgenotes helpen, of hebben het allang opgegeven. ‘Ik ken hem niet anders’, zegt Leons vrouw met een trots gezicht. Frank geeft een speech en deelt prijzen uit. Met het uitdelen van een overvolle goodiebag laten de ‘Hoydoncks’ zien dat Motor Gazet nog steeds gewaardeerd wordt in crossminnend Belgie. ‘We gaan er weer een jaartje voor’, zegt Frank met glanzende ogen. Ze zijn trots. Niet alleen op de nog steeds hoge lezersaantallen, maar zeker ook op de hechte groep met hondstrouwe medewerkers waarvan ik deel mag uitmaken.
Eerlijk nieuws
Zij maken de krant tot wat die nog steeds is. Ondanks er veel bladen (moeten) verdwijnen staat de Gazet nog steeds als een huis. Al jaren. Met de eigen inbreng en de vereende kracht van sponsoren en adverteerders zal de Gazet overleven.
De enige krant met eerlijk nieuws. Passie van makers en rijders…