Een verhaal apart

Dubbelzinnig en voor mij heel vaak echt grappig. Woordspelingen, maar vooral een gezonde dosis zelfspot. Lars is gewoon Lars. Niets meer en niets minder. Dat voelt hij en straalt hij uit. Zijn ouders zijn van de bomen waaruit het prachtige gezin gesneden is. Goede harten, vol van passie. Voor de sporten van hun kinderen, maar zeker van het leven. Lars is niet alleen door zijn rode haar een aparte eend in de grote crossvijver. Voor Lars is iedereen is gelijk. Hij praat technisch en diep met Joel Roelants, maar ook wij worden met respect ontvangen. Koffie met moeders cake. Ondanks zijn scherpe focus lijkt hij de clown van het park. Hierdoor is de gunfactor is groot en dat betaalt uit. Lars geeft terug en hoe. Ook in het zware Lommel laat hij zien waartoe hij in staat is en dat is nogal wat. Boven zichzelf uitstijgend en trots kan hij ook eerlijk toegeven dat het op was. Helemaal leeg maar alles gegeven. Altijd. Nooit tevreden maar altijd snel en eerlijk relativerend kijkt hij terug. Niet te ver. Wat geweest is laat hij liggen, want Lars moet door. Wat er in zit moet er uit. Lars is niet doorsnee, maar vooral een verhaal apart…

(Stiekeme foto met dank aan mezelf)