Je bent een Zeeuw of je bent het niet

Ik weet het nog goed. Mijn laatste Zeeuwse Kampioenschap. Toen was het nog niet ‘open’ en moest je een geboren Zeeuw zijn. Dat laatste was dus geen probleem. Jammer genoeg rest mij alleen een bittere nasmaak, omdat het daar, tijdens de laatse wedstrijd, op de prachtige baan van Vlissingen allemaal eindigde. Op een, door de overmatige modder deels omgelegde, baan ging het half op de dijk mis. Iets te veel voorrem legde mijn KTM met het stuur op mijn rechterknie. De hele boel scheurde dermate rigoreus af dat zelfs de toenmalige wonderdokter Derweduwen het niet meer repareren kon. De rest is mijn historie. Ik ben hierin niet de enige, ik weet het, maar het doet nog steeds pijn. Niet willen maar wel moeten stoppen is op zo’n moment frustrerend. Ik was zeker geen wereldkampioen geworden, maar had graag geweten welk niveuau mijn crossplafond had bereikt. Het Zeeuwse Kampioenschap bestaat gelukkig nog steeds. Nu weer met een telg uit de familie en dat doet deugd. Mijn zoon zit er lekker op en leeft nu mijn jeugd van toen, op zijn eigen manier. Het maakt heel veel goed en daar doe ik het dan ook graag mee.

Aankomende zaterdag is het weer zover. De tweede wedstrijd van het OZK wordt gehouden op het Finlandcircuit te Westdorpe, wat weer een prachtige dag belooft te worden. Aan de organisatie ligt het zeker niet. De veiligheid is er optimaal en de baan leent zich uitstekend voor het uitvechten van dit spannende Open Kampioenschap. Komt allen en ding ook als ‘nietzeeuw’ mee naar deze prestigieuze titel. Must come, must ride!

(Fotomakers onbekend. Graag melden)