Quest for Gold’19

Na een vijf weken durend privé trainingskamp onder de heerlijke Spaanse zon, heeft ze in de laatste weken al het berijdbare zware zand in de buurt onder haar wielen gehad. Een droom geef je niet zomaar op, ook niet als je tot twee keer toen net naast de titel pakt. Na korte fases van verdriet en boosheid, had ze al snel haar vizier weer op de toekomst staan. Opgeven nooit. Als de wil er is en je ook over het benodigde talent beschikt gaat het er toch gewoon een keer van komen. Geen twijfel in deze kwestie. Dat het een keer gaat lukken is iets waar velen heel zeker van zijn en die velen vinden ook dat nu dan maar eens haar beurt is. De sterkste wordt niet altijd kampioen en dat frustreert wel eens. Nancy is helemaal klaar voor de eerste GP in Valkenswaard, maar baalt ook een beetje van het afhaken van een paar van haar medestrijdsters. ‘Natuurlijk begrijp ik het wel als mensen nu zeggen dat ik lekker punten kan pakken. Goedbedoeld is het zeker, maar tegelijkertijd zeggen ze eigenlijk dat ik dat dus niet zou kunnen met die dames erbij. Ik zeg niet dat ik het worden zal, maar weet wel dat ik in de top mee kan, dus alles ligt open’. Haar drive is dit jaar misschien wel groter dan ooit tevoren. ‘Ik ga er altijd voor maar als het dan toch gaat gebeuren, wel graag strijdend tegen de top van mijn klasse’. Zo zit ze in elkaar en kennen we haar ook. ‘Ik word bij wijze van spreken nog liever tweede na een verbeten strijd met de besten, dan kampioen van een half startveld’. Nancy heeft karakter en dat zal haar brengen waar ze wil zijn. Als ze afziet is ze op haar best. Steffi Lair en Kiara Fontanesi zullen er niet bij zijn aankomend weekend in Valkenswaard en dat is jammer. ‘Ik wil geen kampioen worden en dan verhalen horen die beginnen met: ja, maar als… , dus ik hoop echt dat ze beiden snel terug zullen zijn en net als ik een kans krijgen op de titel’. De top is dit jaar redelijk breed, wat de strijd alleen maar ten goede zal komen. De gunfactor heeft ze, nu alleen de punten nog…