The hard way

Dat de motorcross hard is weet ik uit eigen ervaring. Heb mijn bulten wel gevallen en de nodige breuken moeten laten helen. En dat bleek nog niet eens zo heel hard toen ik een kijkje nam in de wereld van een ander. Anderen moet ik zeggen. Meestal is een ‘film over het leven’ wel een beetje voorspelbaar. In dit geval was dat duidelijk anders. Een speels begin, uitmondend in crashes met als ultiem dieptepunt een levensbedreigend ‘zijden draad geval’. Niets of niemand ontziend, met volle overgave. Net als je denkt dat het klaar is, begint het pas. Veel geruchten zijn voor mij nu ontmanteld. Veel speculaties blijken anders dan gehoord. Door de emoties heen heb ik even meegehuild met zijn ouders. Zelfs van zijn broer schoot ik even vol. Echte mannen met kabelarmen en een heel groot stalen hart. Een andere wereld. Individueel, maar toch samen. Twee kerels met hetzelfde doel. De weg erheen is hard en zwaar, maar de mannen kunnen niet terug. Dit is wat het is. Met een ander oog kijk ik nu naar de sport die in mijn tijd nog wel eens afmaakte met ‘dikke mannen met logge motoren’. Zo was het toen, maar tijden veranderen. Ik verander ook, maar de liefde voor de sport zal blijven. Altijd…